Treinreis en naar Udaipur. 19 feb. 2017

19 februari 2017 - Udaipur, India

We zijn al een half uurtje wakker als we onze wake up call krijgen, een flinke bons op de grote houten klapdeuren. Na het ontbijt gaan weer op weg in de open jeeps, wij kiezen deze keer de oude blauwe chervolet. Na een klein uurtje , met flink wat apen gespot te hebben onderweg, komen we bij het station. Het is een klein stationnetje met een loketje en wat bankjes. Buiten staat een grote groep kinderen en dit keer worden niet zij maar wij een keer gefotografeerd. Waarschijnlijk zien ze hier nog niet zoveel blanke toeristen. Na koffie en thee en de toilet achter het muurtje in de open natuur komt daar onze dieseltrein aan. Een coupe bestaat uit wat houten bankjes met wat rekken voor koffers,  volgens sommige kun je daar s nachts op slapen. We tuffen een uurtje door het Indische landschap, mooie vergezichten en we zien zelfs palmbomen. Op de terugweg stoppen we bij een steenbakkerij. Op deze plek wordt een vorm handmatig gevuld met klei, omgekeerd  en neergelegd en hup de volgende.  Het ziet eruit als een zware klus zo op je hurken de hele dag. Als ik een vrouwtje wat geld geef kijkt ze me wat verbaast aan maar dan verdwijnt het snel in haar bovengewaad. Na de lunch vertrekken we richting Udaipur. Alle plaatsen in de deelstaat rachastan hebben een bijnaam, zo is Jaipur de roze stad, Jodpur de blauwe stad en Udaipur de merenstad. Onderweg komen we langs een zwaar verkeersongeval waar 3 vrachtauto' s bij betrokken zijn, dus ook hier gaat het weleens mis,  helaas bad karma. De gezondheidzorg is hier trouwens ook goed geregeld, iedereen heeft gratis zorg en kan naar een overheidziekenhuis. De dokters zijn goed alleen met de hygiene is het minder gesteld ook omdat het vaak heel vol is. Er zijn lange wachtlijsten als er een operatie moet worden uitgevoerd dus het zal altijd gebeuren dat ze te laat zijn. Voor rijkere mensen zijn er prive klinieken daar moet je wel voor betalen. We komen bij het swaroop vilas hotel in Udaipur, prachtig gelegen aan het Pichola meer. We hebben een kamer ergens op een achterafje maar wel met een zitje buiten.  Vlak voor ondergang wandelen we naar het andere meer en zien de zon verdwijnen. We lopen terug maar het is zo druk dat we niet over kunnen steken. Wat nu? We besluiten ons aan te passen aan het verkeer gewoon gaan en doorlopen! Op een paar meter afstand besluit een scooter toch te remmen en wij lopen gauw door. Dit was echt een eenmalige actie. We drinken een cocktail  met uitzicht op het meer en af en toe schiet er vuurwerk de lucht in. We genieten nog steeds van ons avontuur in India en zo samen op reis gaat echt supergoed!
 

Foto’s